کیومرث پور احمد:
تعداد بازدید : 2
سینمای کودک را جدیتر ادامه دهید
نویسنده : دریا قدرتی پور / گروه فرهنگ و هنر
حال و روز سینمای کودک آن طور که باید و شاید نیست. این دیالوگ کیومرث پوراحمد کسی است که موهایش را در آسیاب سینمای کودک سفید کرده است. این کارگردان با سابقه در گفت و گو با خبرنگار ما از مسائلی پرده برمی دارد که اکنون با وجود کرونا و محدودیتهایی که در سینما ایجاد شده با آن مواجه هستیم.
وی با اعلام اینکه باید حق سینمای کودک در نظر گرفته شود اظهار داشت: سی و چهارمین جشنواره بین المللی فیلم کودک در حالی برگزار میشود که با با نگاه بالغ شدن به این سینما نگاه میکنیم. پور احمد ادامه داد: کسانی باید بر رأس سینمای کودک نظارت داشته باشند که دلسوز این سینما باشند و بیگانه بودن با آن باعث میشود که فضا و حرفهای که در آن هستیم به شکل دیگری نگریسته شود.
وی با تاکید بر اینکه سینمای کودک باید جدیتر ادامه مسیر دهد گفت: ما با فیلمسازان قدری روبرو هستیم که میتوانند این سینما را قویتر از پیش جلو ببرند.
کارگردان قصههای مجید تصریح کرد: سهم کودکان در سینمای ما کم است و باید به این موضوع فکر کنیم. به این خاطر که کودکان ما نسل آتی هستند که نیازمند سینمایی قدرتمند هستند که متعلق به خودشان است.
این سینماگر یادآور شد باید پذیرفت که دهه 60 و 70 دوران کارگردانسالاری بود، اما امروز دوره صاحبسینماسالاری است! کارگردانسالاری یعنی تفکرسالاری، اما صاحبسینماسالاری، پولسالاری است. برخی از تهیهکنندگان. پخشکننده هم شدهاند و آنها تصمیم میگیرند که چه کسی فیلم بسازد و چه کسی نسازد.
وی تصریح کرد: در دهه 60 و 70 ارادهای برای گسترش سینمای کودک و نوجوان وجود داشت، اما امروز این اراده وجود ندارد و تصمیمات درجهت ایجاد یک سینمای متفکر و درست نیست. امروز اراده بر این است که فقط بخندی و تفکر تعطیل است. به همین علت، فیلمفارسیهای گذشته در حال تکرار شدن هستند و البته در این سالها اندکی هم کمدیهای خوب ساخته شدهاند.
وی متذکر شد: شک نکنید اگر از نگاه من حمایت میشد با جان و دل در سینمای کودک میماندم اما الآن مجبور شدهام به فضایی کوچ کنم که متعلق به من نیست، اما چون حرفهام سینما است و درآمدم از این راه است ناچارم دست به تولیدات دیگری در ژانرهای دیگر بزنم.
این کارگردان با اشاره به اهمیت فیلمنامه، بیان کرد: قصه همیشه مهم است. اگر یک فیلمنامه بد به دست استیون اسپیلبرگ هم بدهید، نمیتواند معجزه کند و فیلم خوب بسازد. فیلمنامهنویس باید باسواد باشد و سینما را بشناسد.
پوراحمد ادامه داد: برخی مواقع نباید سینمای کودک و نوجوان را از سینمای بزرگسال جدا کرد: به این خاطر که گاهی مرز بین این دو بسیار کمرنگ میشود و من نمیدانم این دو حوزه چه تفاوتهایی دارند، فقط میدانم وقتی «خواهران غریب» ساخته شد هم کودکان و هم نوجوانان دوستش داشتند، «کلاه قرمزی و پسر خاله» نیز همین شرایط را داشت و حتی بزرگسالان نیز این فیلم را دوست داشتند به نظر من این یعنی یک فیلم کودک و نوجوان خوب و به همین سبب احساس میکنم که سینمای خوب وقتی معنی پیدا میکند که فیلمنامه خوب و همه فهم داشته باشد.
این سینماگر ادامه داد: ما هنوز هم میتوانیم دوران طلایی سینمای کودک را رقم بزنیم به این سبب که هنوز افرادی که آن دوران طلایی سینما کودک را رقم زدند در بین ما حضور دارند اما ما به سراغشان نمیرویم؛ اگر متن خوب و حمایت مناسبی وجود داشته باشد با استفاده از همین روحیه، میتوانیم سینمای کودک و نوجوان را احیا کنیم و به سرانجام مطلوب برسانیم.
پوراحمد افزود: جذب مخاطب مهمترین مساله در سینمای ایران به شمار میرود و سینمای کودک نیز دور از این نیست و نباید کودکان امروز را دست کم گرفت.
وی گفت: کودکان امروز با تکنولوژی سر و کار دارند و مخاطبان سختتری برای سینمای کودک محسوب میشوند بنابراین باید با دقت و صرف وقت و داشتن نقشه راه به این سینما نگاه کرد.
وی با تاکید بر اینکه من امیدوارم مدیران جدید در دولت سیزدهم توجه بیشتری به این سینما داشته باشند و از فیلمنامه نویسان موفق حمایت کرده و طرحی نو دراندازند تا سینما و به خصوص سینمای کودک و نوجوان از این وضعیت بحرانی نجات پیدا کند، گفت: سینمای کودک همواره توانسته تاثیرگذار باشد و به همین دلیل نباید به شکل سطحی به آن نگریسته شود.
کیومرث سینمای ایران در پایان تصریح کرد: سینمای کودک جزیی از پیکره بزرگ سینمای ما است و باید آن را نوازش کنیم و نگذاریم اکنون که به بلوغ خود رسیده به مسیر نادرستی برود. ما در رابطه با این سینما نقشی مهم داریم و سهمی که باید به خوبی ایفا کنیم.